An Unbiased View of ปรปักษ์จำนน
An Unbiased View of ปรปักษ์จำนน
Blog Article
ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.
‘อนุดิษฐ์’ ผงาด ถูกวางตัวนั่ง ปธ.ยุทธศาสตร์ ‘พรรคกล้าธรรม’
ผลิตเนื้อหา-ลงโฆษณาพื้นที่โฆษณาประชาสัมพันธ์ที่ตอบโจทย์ทางการตลาด เข้าถึงกลุ่มเป้าหมายที่หลากหลาย
แนว : พีเรียด การเมือง ความรัก ความแค้น การวางแผน
เนื้อเรื่องสนุก ทั้งเรื่องรัก ทั้งการต่อกรกับแม่สามี และการต่อกรในสงครามชิงอำนาจ อ่านแล้วหยุดไม่อยู่จนอดหลับอดนอน พระเอกโดนคนอื่นแซวว่ารักษาตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับอิสตรีประหนึ่งพระ ที่ไหนได้.
ส่วนนางเอก คือ ชอบมาก ฉลาด แต่ไม่ถึงขั้น แมรี่ซู ที่แบบเว่อร์วังอะไร ซึ่งนางเอก วางตัวได้ดีมาก กำลังพอเหมาะ ภายหลังก็ช่วยรักษาปมให้พระเอกไปด้วย
กับชีวิตอีกด้าน ที่เว่ยเซ่าได้เจอนางเอก ร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรค มีท่านย่าที่คอยให้ข้อคิด พลังที่แท้จริงมาจากความรักของคนรอบตัว ไม่ใช่มาจากความแค้น
วิธีการสั่งซื้อ การชำระเงิน การจัดส่ง แจ้งชำระเงิน คำถามที่พบบ่อย ยกเลิกการรับข่าวสาร เกี่ยวกับเรา
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก useful content ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
นางเอกใช้ความฉลาด มีเหตุผลของตัวเองในการแก้ปัญหา และได้ช่วยชีวิตท่านย่าซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ทำให้เว่ยเซ่าได้เห็นคนชั่วช้าที่แท้จริงที่หลบอยู่ในคราบคนดีหลอกลวงตัวเองมาตลอด
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
เสี่ยวเฉียวและเว่ยเซ่าก็ค่อยๆ ถูกสติปัญญา กลยุทธ์แผนการและแนวคิดที่เปิดกว้างดึงดูดซึ่งกันและกัน เมื่อรู้สึกตัว น้ำก็กร่อนหินจนหัวใจผูกพันกันไปเสียแล้ว ทั้งสองคนใช้ความรู้ใจฉันสามีภรรยาขจัดความขัดแย้งระหว่างตระกูล ทั้งยังร่วมมือกันคืนสันติภาพและความสงบสุขให้แก่อาณาประชาราษฎร์อีกด้วย
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด